Welkom

Waarom een steenuilfonds?
Het  Zeeuws Steenuilfonds is op initiatief van enkele verontruste liefhebbers van steenuilen  opgestart, nadat in 2015 bekend werd dat de provincie Zeeland geen subsidie meer wilde toekennen aan het steenuilbeschermingsproject. Het project mocht subsidie ontvangen vanaf 2007 waardoor Peter Boelee in staat werd gesteld om met zijn bureau Natuurbelevenis zich in te kunnen zetten om de kleine overgebleven steenuilpopulatie in Midden Zeeland te behouden en indien mogelijk uit te laten breiden. Een steenuilpopulatie is alleen levensvatbaar wanneer er meer dan 50 steenuilen niet te ver bij elkaar vandaan tot broeden komen.

Een stukje geschiedenis

Rond 1940 kwamen er nog verspreid over alle Zeeuwse eilanden 2200 paar steenuilen voor. Door oorlogshandelingen, de Watersnoodsramp en de daarop volgende ruilverkaveling en modernisering van de landbouw slonk het aantal steenuilen op de Zeeuwse eilanden waardoor er hier en daar nog enkele paartjes overbleven. De genadeklap voor veel van die kleinere populaties kwam met de strenge winters van 1963, 1979 en 1996.

In 2007 kwamen er nog drie paartjes op Schouwen-Duiveland voor, nog één paartje op Walcheren, nog dertig op Zuid-Beveland, maar op Tholen en Sint Philipsland waren ze toen al uitgestorven en enkele jaren later gebeurde dat ook met de laatst overgebleven steenuilen op Schouwen-Duiveland. Alleen in Zeeuws-Vlaanderen wist de populatie zich nog te handhaven, hoewel daar ook een terugval te bespeuren was.
Tussen 2007 en 2016 was er subsidie beschikbaar om die laatste populaties te behouden. Met extra beschermingsmaatregelen kon de populatie op bijvoorbeeld Zuid-Beveland groeien van 25 bezette territoria tot in 2022 70 bezette territoria, die voornamelijk in de Zak van Zuid-Beveland voorkomen. Helaas is er op Walcheren nog steeds maar één paartje actief. 
Van 2007 tot heden zijn er door Peter 300 nestkasten geplaatst waarvan 30 nestkasten op Walcheren.
Nu de subsidie van de provincie Zeeland sinds 2016 weggevallen is, wil Het Zeeuws Steenuilfonds zich inzetten om met beschermende maatregelen deze aantallen te behouden en mogelijk nog verder te laten uitbreiden. In eerste instantie in Midden Zeeland. 
Het zo typisch kleinschalig landschap waarin Steenuilen zich goed voelen staat nog steeds onder druk…

De bedreigingen voor de steenuilpopulatie zijn nog niet voorbij. Uitbreiding van dorpen en steden, steeds meer campings, camperplaatsen en vakantiedorpen zijn een bedreiging voor de Bevelandse natuur en dus ook voor de Steenuilpopulatie.De aanleg van Wetlands als compensatie voor het uitdiepen van de Westerschelde dragen niet bij aan het behoud van Steenuilen hier zul je geen Steenuilen tegenkomen. Steenuilen mijden ook laagstamboomgaarden en akkers met Zwarte Bessenteelt, ze vinden hier geen voedsel of nestgelegenheid. Het voortdurend bomen blijven kappen verhindert Steenuilen zich onder dekking te kunnen verplaatsen.